شاید بازی Hogwarts Legacy همان اثری است که هواداران سال‌ها منتظر آن بودند تا بتوانند تجربه‌ی زندگی در مدرسه‌ی هاگوارتز و دنیای جادوگری جی کی رولینگ را تجربه کنند. در ادامه، به بازگو کردن آرزوهایمان از این بازی موردانتظار می‌پردازیم.
نزدیک دو سال قبل، تیزری کوتاه و مرموز که نوید از یک بازی در دنیای هر پاتر می‌داد، در فضای اینترنت پخش شد و افراد زیادی به شایعه پراکنی در مورد این بازی پرداختند. اما مورد عجیب این است که بیش‌تر این شایعات و حدس و گمان‌ها درست از آب درآمدند. برای مثال، خبرهایی مبنی بر سازنده‌ی این بازی پخش شده بود. سپس، در هنگام معرفی رسمی بازی متوجه شدیم که تمامی شایعات درست بودند و استودیو Avalanche Software وظیفه‌ی توسعه‌ی این بازی موردانتظار را بر عهده دارد. در نهایت، بازی Hogwarts Legacy در مراسم معارفه ی قیمت پلی استیشن 5 رونمایی شد و آن طور که از اطلاعات مشخص است، می‌خواهد آرزوی زندگی کردن در مدرسه‌ی حادوگری را برای هواداران دنیای هری پاتر، به واقعیت تبدیل کند. البته این بازی حدود دویست سال پیش از داستان‌های هری پاتر و ولدمورت جریان دارد و قرار است در قرن ۱۹ میلادی، اتفاق بیفتد.
تریلر بازی Hogwarts Legacy تا حدودی مشخص کرد که بازیکنان باید منتظر چگونه اثری باشند و قرار است که به تجربه‌ی چه بازی بردازند. با توجه به تریلر بازی، متوجه شدیم که شما در قالب یکی از دانش آموزان مدرسه‌ی هاگوارتز وارد دنیای جادوگری می‌شوید. در ادامه، علاوه بر دنبال کردن یک خط داستانی مشخص، می‌توانید در محیط باز این دنیا و مدرسه‌ی هاگوارتز گشت بزنید و جز به جزء آن را Explore کنید. هم چنین، مانند آن چه که در مجموعه فیلم‌های هری پاتر و کتاب آن دیدیم، بازی Hogwarts Legacy هم قرار است فعالیت‌هایی مانند یاد گرفتن جادوهای مختلف و روش ساخت معجبون‌های عجیب را، جلوی بازیکن قرار دهد تا او بتواند نهایت استفاده و لذت را از دنیای جادوگری یا Wizarding World ببرد. البته که اطلاعات جامع و مشخصی از این بازی منتشر نشد و سازنده‌ها نها به رونمایی از جزئیات کلی بازی خود پرداختند و صحبت‌های زیادی در مورد داستان و وقایع آن نکردند. به هر حال، آرزوی تجربه کردن زندگی در دنیای هری پاتر، یکی از آرزوهایی است که تمامی هواداران این مجموعه در سر دارند، پس بازی Hogwarts Legacy باید یک سری از استانداردهای دنیای بازی‌های ویدیویی را رعایت کند تا بتواند به بازی موفقی تبدیل شود. اما از دستی دیگر، از آن جایی که دنیای هری پاتر به شدت دوست داشتنی است، یک بازی معمولی نمی‌تواند پتانسیل یک تجربه‌ی تمام عیار را ارائه دهد و نیاز دارد تا یک سری از فعالیت‌ها که در مدرسه‌ی هاگوارتس خیلی محبوب بودند را، در خود جا دهد.
یک مراسم گروه بندی به تمام عیار
اگر فیلم‌ها مجموعه‌ی هری پاتر را دیده باشید یا به مطالعه‌ی کتاب‌های جی کی رولینگ پرداخته باشید، به احتمال زیاد از فلسفه‌ی گروه بندی سال اولی‌ها اطلاع دارید. داستان این گونه است که افرادی که برای اولین سال به مدرسه وارد می‌شوند، باید از بین چهار گروه موجود در مدرسه، یکی را انتخاب کنند و به جمع آن‌ها بپیوندند. البته که تصمیم نهایی را دانش آموزان نمی‌گیرند و این کلاه گروه بندی است که تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند و می‌گوید چه دانش آموزی باید در چه گروهی به تحصیل خود ادامه دهد. نام این چهار گروه با اصالت اما متفاوت، گریفیندور (Gryffindor)، اسلایدرین (Slytherin)، هافلپاف (Hufflepuff) و ریون کلاو (Ravenclaw) است که هر کدام تاریخچه‌ی مشخصی دارند. این مراسم، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و می‌تواند مسیر زندگی یک دانش آموز را تغییر دهد، پس روند کار باید با نهایت دقت ممکن، پیاده سازی شود. بازی Hogwarts Legacy هم کار سختی را در پیش و رو دارد تا بتواند این مراسم با اهمیت را به نحو اجسنت، به پایان برساند. شاید اگر شرایط به گونه‌ای پیش برود که کلاه گروه بندی، بتواند با پرسیدن چندین سوال از شخصیت دانش آموزان مطلع شود، گروه بندی می‌تواند به درستی به پایان برسد. به عبارتی دیگر، اگر کلاه گروه بندی یک سری از سوالات را به طور شانسی از بازیکن بپرسد و نظر او را هم جویا شود، می‌تواند تصمیم بهتری بگیرد.
بعد از این سوالات، باید از خود دانش آموز هم سوال شود که علاقه‌ی او به کدام یک از گروه چهارگانه بیش‌تر است و با برآیند کردن شرایط، تصمیم نهایی را بگیرد. البته شاید برخی از بازیکنان با تصمیم این کلاه موافق نباشند و ترجیح دهند که در گروه دیگری تحصیل کنند. به هر حال، با توجه به اطلاعات، می‌دانیم که تصمیم و علاقه‌ی قلبی دانش آموزان هم از اهمیت بالایی برخوردار است. برای مثال، هنگامی که کلاه می‌خواست هری را گروه بندی کند، به طور تقریبی تصمیم خود را گرفته بود که او باید به گروه اسلایدرین بپیوندد، اما در لحظات آخر، هری گفت که دوست دارد خود را در گروه گریفیندور ببیند. پس، کلاه هم از نظر شخصی او استقبال کرد و او را به گروه موردعلاقه‌اش رساند. جدا از این مسائل، این استودیو Avalanche Software است که باید رویکرد کلاه را مشخص کند و ما هم باید تا انتشار اخبار بعدی در مورد بازی Hogwarts Legacy کمی صبر کنیم.
چوب دستی‌های منحصر به فرد و قابل شخصی سازی
در این که بازی Hogwarts Legacy به بازیکنان اجازه‌ی استفاده از چوب دستی را می‌دهد، شکی نیست؛ چرا که در صورت نبود این وسیله، دنیای جادوگری فلسفه‌ی خاص خود را از دست می‌دهد. ار طرفی دیگر، هر دانش آموزی باید دارای چوب دستی باشد که تنها مخصوص به خودش است و نمونه‌ی آن در جای دیگری پیدا نمی‌شود. در واقع، این نکته‌ای است که هم در فیلم‌ها رعایت شده و هم در کتاب‌های داستان. پس، این خود بازیکن است که باید چوب دستی خاص خود را انتخاب کند و با استفاده از آن، اسپل‌های مختلفی را یاد بگیرد. هم چنین، از آن جایی که بازی Hogwarts Legacy قرار است بک اثر با عناصر نقش آفرینی باشد، پس این چوب دستی‌ها باید دارای یک درخت مهارت بلند بالا باشند تا بازکنان بتوانند شیوه‌ی منحصر بعه فرد خود را در الویت قرار دهند و این خود بازی نباشد که تصمیم نهایی را درباره‌ی این مورد بگیرد.
هم چنین، اگر به تماشای فیلم‌ها پرداخته باشید، این جمله را به یاد خواهید آورد؛ «دانش آموزان چوب دستی خود را انتخاب نمی‌کنند، این خود چوب است که دانش آموز خود را انتخاب می‌کند». پس، آن تست شخصیتی که بالاتر و در مورد کلا گروه بندی درباره‌ی آن صحبت کردیم، می‌تواند در انتخاب چوب دستی هم اعمال شود. به عبارتی دیگر، بازی می‌تواند با شناخت خلق و خو و طرز تفکر بازیکن، چوب دستی مناسب او را تحویل دهد. از طرفی دیگر، به غیر از درخت مهارتی که درباره‌ی آن صحبت کردیم، باید یک سری از آیتم‌ها نیز در بازی موجود باشد که بازیکن بتواند با استفاده از آن‌ها، چوب دستی خود را بهتر از هر موقعی، شخصی سازی کند و آن را به حالت ایده آل خود نزدیک‌تر کند. برای مثال، اگر یک بازیکن دوست داشته باشد که از جادوهای سیاه استفده کند، بازی باید این اجازه را به او بدهد. هم چنین، از موارد ظاهری و آیتم‌های تزئینی هم نباید غافل شد، اضافه کردن این قابلیت می‌تواند تجربه‌ی بسیار پویاتری را به بازی اضافه کند؛ البته به طرزی که خبری از پرداخت‌های درون برنامه‌ای شنیده نشود و بازکنان بتوانند با پیش روی در روند بازی، به این آیتم‌های تزئینی دسترسی پیدا کنند.
سیستم خلق و ارتقای شخصیت‌های بازی
در چند وقت اخیر، داشتن قابلیت شخصی سازی بالا، در بیش‌تر بازی‌های نقش آفرینی اعمال می‌شود. برای مثال بازی Cyberpunk که حدود یک ماه دیگر در بازارهای جهانی عرضه می‌شود، قرار است قابلیت شخصی سازی بسیاری را به بازیکن بدهد تا بتواند شخصیت خود را همان گونه که دوست دارد درست کند. از آن جایی که بازی Hogwarts Legacy هم قرار است به عنوان یک بازی نقش آفرینی منتشر شود، اجازه‌ی ساخت شخصیت با جزئیاتی متنوع، موردی است که وجود آن در بازی ضروری است. بازی Hogwarts Legacy باید گزینه‌های بسیاری را در این مورد به بازکن بدهد تا او بتواند بدون احساس محدودیت، بازتاب خود را در بازی خلق کند و شخصیتی را بسازد که بتواند با آن ساعت‌ها در دنیای هری پاتر گشت بزند و دنیای زیبای آن را بهتر بشناسد. اگر این اتفاق رخ ندهد، ممکن است که بازیکن آن حس آزادی لازم که باید در یک بازی جهان باز باشد را حس نکند و در نهایت به تجربه‌ی کلی او از بازی، لطمه‌ی بزرگی وارد شود. در واقع، اگر چنین سیستمی در بازی حضور یابد و بازکن بتواند شخصیت موردعلاقه‌ی خود را بسازد، می‌تواند بیش‌تر در دنیای بازی غرق شود و خود را به عنوان یکی از دانش آموزان مدرسه، تصور کند.
کوییدیچ
بازی Hogwarts Legacy اگر ورزش کوییدیچ را برای بازیکنان فراهم نکند، به هیچ وجه نمی‌تواند به یک بازی کامل تبدیل شود. اگر نمی‌دانید که کوییدیچ چیست، باید متذکر شویم که کوییدیچ، یک ورزش عجیب و خاص است که تنها در دنیای جادوگری انجام می‌شود و تقریبا همه‌ی مردم موجود در این دنیا، این ورزش را عاشقانه می‌پرستند و به تماشا و تجربه‌ی آن می‌پردازند. کوییدیچ کمی با آن ورزش‌هایی که ما می‌شناسیم تفاوت دارد. این ورزش، بر روی زمین انجام نمی‌شود و بازیکنان باید با اسفاده از جاروی جادویی خود به هوا پرواز کنند. کویدیچ، به طور تقریبی شباهت‌های زیادی به هندبال دارد و بازیکنان موجود در آن باید هنگامی که سوار جاروی خود هستند، با هم تیمی‌ها خود همکاری کنند و توپ را به دروزاه‌ی تیم حریف برسانند. البته قانون‌های زیادی در این بازی وجود دارد که بازگو کردن آن‌ها، زمان زیادی را به خود اختصاص می‌دهد.
هنوز مشخص نیست که کوییدیچ در بازی Hogwarts Legacy حضور خواهد داشت یا این که این ورزش قرار است تا چد واقع گرایانه باشد. اما آن چه که در این میان وجود دارد، این است که بازی Hogwarts Legacy بدون حضور این ورزش یک اقتباس کامل از کتاب‌های جی کی رولینگ و هری پاتر نخواهد بود و فقط به یک سایه‌ی بی‌روح و پول ساز از آن تبدیل خواهد شد. البته از آن جایی که وقایع بازی در قرن ۱۹ دنبال می‌شود، ممکن است تغییرات مختلفی را در قوانین کوییدیچ شاهد باشیم که مانند آن را در مجموعه فیلم‌های هری پاتر مشاهده نکرده‌ایم. اما نتیجه‌ی نهایی هر به هر چیزی هم که تبدیل شود، زیاد با آن چه که از آن انتظار داریم متفاوت نخواهد بود.
رازها، نکات مخفی و اتاق‌های پنهان در هاگوارتز
اگر بازی Hogwarts Legacy نتواند نکات مخفی، رازهای مختلف و اتقاق‌های پنهان را در دنیای خود جا کند، به هیچ وجه بویی از دنیای کامل و زیبای جادوگری نبرده است. هم چنین، از آن جایی که این جهان باز و RPG هم هست، وجود این نوع از موارد بیش از پیش مهم می‌شود، چرا که یک بازی جهان باز بدون چالش خاصی فلسفه‌ی خود را از دست می‌دهد و از آن چه که باید باشد، فاصله‌ی زیادی می‌گیرد. بازی Hogwarts Legacy باید به بازیکن اجازه دهد که به راحتی به گشت و گذار در محیط مدرسه و دنیای آن بپردازد تا بتواند متوجه نکات و داستان‌هایی شود که تا به حال نمونه‌ی آن را مشاهده نکرده است. در واقع، از آن جایی که داستان در قرن ۱۹ جریان خواهد داشت، خبری از آقای فلیچ نخواد بود که همواره به دنبال دانش آموزها بگردد و آن‌ها را به تخت‌هایشان بازگرداند. البته اطمینان حاصل کنید که بازی Hogwarts Legacy هم یک مستخدم و نگهبان اذیت کننده خواهد داشت که جای آقای فلیچ را پر می‌کند.
البته، از آن جایی که هنوز هم هیچ ایده‌ای از داستان و واقع روایت شده در بازی Hogwarts Legacy نداریم، نمی توانیم حدس بزنیم که در این بازی، با چگونه اتفاقات و رمز و رازهایی روبرو خواهیم شد که می‌توان به دنبال آن‌ها رفت و به ماجراجویی خود ادامه داد. اما آن چه که در این میان واضح است، این است که بازی مورد نظر باید دارای داستان و ماموریت‌های فرعی و اصلی جذابی باشد که بتواند آن حس جادویی هری پاتر مانند را به ذهن بازیکنان منتقل کند.
