بازی, نمایش و پیش نمایش, یادداشت

بازی Assassin’s Creed Valhalla: چه انتظاراتی از آن داریم؟

بازی Assassin's Creed Valhalla

بازی Assassin’s Creed Valhall تا کم‌تر از چند ماه دیگر عرضه می‌شود و اطلاعات به نسبت جامعی از آن منتشر شده است و می‌دانیم که با چگونه اثری روبرو هستیم، اما این بازی به چه نکاتی نیاز دارد تا علاوه بر احترام گذاشتن به میراث یک اساسینز، به یک اثر نقش آفرینی جریان اصلی تبدیل شود؟

بازی Assassin's Creed Valhalla

شرکت Ubisoft، بزرگ‌ترین نام یک بازی ساز در اروپا و سازنده‌ی مجموعه‌ی Assassin’s Creed، در چند وقت اخیر متوجه شده که طرفداران یک بازی باکیفیت را به آثار مقوایی سالانه ترجیح می‌دهند. اساسینز کرید چند وقتی بود که به تکرار افتاده بود و با عرضه‌ی سالیانه‌ی خود، هر روز در مردابی که خود برای خود ساخته بود،بیش‌تر فرو می‌رفت. این روند همین گونه ادامه داشت تا این که یک روز سران یوبیسافت تصمیم گرفتند که بازی خود را به یک اثر نقش آفرینی (RPG) بزرگ و جریان اصلی تبدیل کنند. اساسینز هم مانند سایر بازی‌های جهان باز، تصمیم گرفت با الهام برداری از پرافتخارترین بازی تاریخ، یعنی بازی Witcher 3: Wild Hunt، به دستاورد‌هایی برسد که تا پیش از آن ممکن نبود.

بازی Witcher 3 میراثی را از خود به جای گذاشت که باعث حرکت چند قدمی صنعت رو به جلو شد. این بازی عناصر نقش آفرینی را از نو تعریف کرد و باعث شد که یک سیستم مبارزه استاندارد را در کنار جزئیات جهان باز، قرار دهد. اساسینز هم وارد این جریان «ویچر زدگی» شد و تصمیم گرفت که به یک بازی نقش آفرینی تبدیل شود تا از کابوسی که چندین سال به آن دچار شده بود، فاصله بگیرد.

اولین قدم در این راهبرد طولانی مدت، با بازی Assassin’s Creed Origins کلید خورد و مجموعه را به آرمان‌هایی جدیدی راهنمایی کرد. Origins موفق شد تا علاوه بر حفظ کردن نام یک اساسینز، عناصر نقش آفرینی را به طور محسوسی وارد خود کند و به یک بازی جدید و به دور از کلیشه‌ها تبدیل شود. البته که Origins با مشکلاتی همراه بود که برای یک مسیر جدید، به هیچ وجه غیرمنطقی نبود. یوبیسافت هم با درس گرفتن از اشتباهات اوریجینز، اثری را توسعه داد که آن را با نام بازی Assassin’s Creed Odyssey می‌شناسیم. این بازی به دستاورد‌هایی رسید که می‌توانیم آن نام را به عنوان یک مصداق برای بازی‌های نقش آفرینی، صدا بزنیم. ادیسه چه در زمینه‌ی داستان گویی و چه در زمینه‌ی گیم پلی، همه‌ی طرفدارن را راضی کرد تا یک بار دیگر نام مجموعه‌ی Assassin’s Creed را بر سر زبان‌های بیاندازد. ادیسه به یک بازی کامل تبدیل شد، اما فرسخ‌ها با یک شاهکار تمام عیار، فاصله داشت. موردی که بازی Assassin’s Creed Valhalla می‌تواند با استفاده از پتانسیل‌های خود، به آن برسد. این بازی با داشتن یک بودجه و امکانات برای یک بازی AAA، می‌تواند خود را بیش از پیش به دنیای بازی‌های ویدیویی نشان دهد.

همان طور که گفته شد، بازی Assassin’s Creed Valhalla می‌تواند به یک اثر موفق تبدیل شود، اما برای این مهم، به چه موارد و جزئیاتی احتیاج دارد. درست است که این قضیه، می‌تواند برای هر صاحب نظری یک استدلال شخصی باشد، اما در ادامه می‌توانید انتظارات تیم تیلنو از بازی Assassin’s Creed Valhall را مطالعه نمایید.

بازی Assassin's Creed Valhalla

نوآوری

نوآوری و اضافه کردن عناصر و مکانیک‌های جدید، چند وقتی است که نه تنها برای مجموعه‌ی Assassin’s Creed۷ بلکه برای تمام صنعت به یک معضل تبدیل شده است. ما هر ساله بازی‌هایی را می‌بینیم که با کپی برداشتن از آثار مشابه توسعه داده می‌شوند و کوچک‌ترین نمایی از نوآوری و گفتن حرف‌های جدید، در آن‌ها پیدا نمی‌شود. اما در همین حین، همواره آثاری وجود داشته‌اند که نشان می‌دهند حتی در دنیایی که از کلیشه‌ها پر شده است، هنوز هم راهی برای نوآوری وجود دارد. درست است که در بالاتر گفتیم بازی Assassin’s Creed Odyssey به یک بازی کامل تبدیل شده بود، اما نمی‌توان شباهت بیش از اندازه‌ی آن را به Origins انکار کرد. موضوعی که انتظار داریم آن را در بازی Assassin’s Valhalla مشاهده نکنیم و با یک اثر جدید با فسلفه‌های بدیع، آشنا شویم.

والهالا می‌تواند در همه‌ی زمینه‌ها، دچار تغییراتی شود که بتوان آن را با نام نوآوری صدا زد. از عناصر نقش آفرینی و درخت مهارت گرفته تا زمینه‌های فنی و بصری. بازی assassin’s Creed Valhalla می‌تواند با در پیش گرفتن رویکردی جدید، کاری کند که قشر عظیمی از طرفدارن را راضی نگه دارد. استودیو Ubisoft Montreal، توسعه دهنده‌ی اصلی Valhalla، نشان داده است که همواره می‌تواند حرف‌های جدید برای گفتن رو کند. آن‌ها می‌توانند با اضافه کردن موارد جدید، روح جدیدی به بازی خود اضافه کنند. برای مثال، بازی assassin’s Creed Valhalla می‌تواند با دوری کردن از مکانیک‌های مبارزه‌ی ادیسه، سیستم مبارزه‌ای جدیدی را خلق کند که بتوانیم آن را به عنوان یک رویکرد جدید، تحسین کنیم. کارکنان یوبیسافت مونترئال می‌توانند با اضافه کردن Comboهای جدید در حین نگه داشتن نقاط قوت مجموعه‌ی Assassin’s Creed به موفقیت‌های جدیدی دست پیدا کنند. برای این کار تنها به یک اتاق فکر با نیرو‌های تازه نفس نیاز دارند تا تلاش آن‌ها مانند بازی‌های آخر اساسینز‌های کلاسیک، به دست و پا زدن از در مردابی که به آن اشاره کردیم، دور شوند.

احترام به قدیسات

کشور‌های شمال اروپا و منطقه‌ی اسکاندیناوی، پیوند عجیبی با خدایان نوزث دارند و فرهنگشان با این خدایان و افسانه‌ها، عجین شده است. هم چنین با توجه به تریلر اولیه‌ی بازی Assassin’s Creed Valhalla متوجه شدیم که این اثر هم گوشه چشمی به اساطیر این منطقه خواهد داشت. در این تریلر مشاهده کردیم که ایور (Eivor) شخصیت و قهرمان اصلی داستان، فریاد می‌زند که «اودین» با ما است. اگر با خدایان اسکاندیناوی آشنایی ندارید، باید متذکر شویم که اودین، نام خدای خدایان است و برای مردم وقت، از قداست بسیاری برخوردار بوده. به عبارتی دیگر، مردم آن روزگار اودین و خانواده‌ی او را می‌پرستیدند و ستایش می‌کردند.

بازی Assassin’s Creed Valhalla هم به احتمال زیاد یا بهتر است بگوییم به طور قطعی، سر و کار زیادی با اودین و پسران او خواهد داشت. اما یوبیسافت کار سختی برای به نمایش کشیدن این اشخاص دارد، چرا که در طول سالیان اخیر، هنر هشتم و هفتم گریز‌های زیادی به این خدایان داشته‌اند و برخی از آن‌ها به عنوان نماد این اساطیر، شناخته می‌شوند. برای مثال، اگر دنیای سینمایی مارول را دنبال کرده‌اید، امکان ندارد که ثور (Thor) یا همان خدای صاعقه را نشناسید. درست است، دنیای سینمایی مارول یکی از فازهای داستان گویی خود را بر مبنای افسانه‌های نورث، پایه گذاری کرده است. البته این مجموعه‌ فیلم‌ها به هیچ وجه برداشت درستی از خدایان را به مخاطب منتقل نمی‌کنند و اشتباهات بسیاری هم در مورد اساطیر شناسی در امر روایت داستان داشته‌اند. به هر حال، معروف‌ترین نسخه‌ی Thor و Odin، در اختیار مارول قرار دارد و اکثر مردم این دو را در قالب کریس همسورث و آنتونی هاپکینز شناخته‌اند.

بنابریان، بازی Assassin’s Creed Valhalla کار سختی چه در پردازش و چه در ظاهرنمایی خدایان خواهد داشت، چرا که باید علاوه بر قابل باور طراحی کردن آن‌ها، کاری کند که مخاطب بتواند نسخه‌های مارولی را فراموش کرده و با مخلوقات خودشان ارتباط برقرار کنند. البته همه‌ی داستان به این جا ختم نمی‌شود و یوبیسافت کار سختی در مورد اضافه کردن داستان خدایان در جریان داستان اصلی دارد و باید صبر کنیم و ببینیم که این راه پر از پستی و همواری، به کجا ختم می‌شود.

برای آن دسته از مخاطبانی که گوشه چشمی به بازی Gpd of War هم دارند، باید بگوییم که این بازی حداقل در نسخه‌ی اول اصراری بر نشان دادن خداهای معروف‌تر نداشته و داستان خود را به روایت ماجرا‌های بالدور (‌Baldur)، خدای پاکی و عفافت، خلاصه کرده است و به احتمال زیاد در نسخه‌های بعدی و دنباله‌ی سری، شاهد اشخاصی مانند اودین و ثور خواهیم بود. هم چنین، جالب است بدایند که نام این بازی، یعنی Valhalla هم از دل این افسانه‌ها خارج شده است؛ در واقع Valhalla نام یک مکان بهشت مانند در سرزمین Asgard است. افرادی که به نوعی به رستگاری برسند یا هنگام جنگ در راه خدایان کشته شوند، می‌توانند به Valhalla صعود کنند و تا ابد با همرزمان و خدایان دیگر، خوش گذرانی کنند.

بازی Assassin's Creed Valhalla

رفع ایرادات فنی

حتی تعصبی‌ترین و غیورترین طرفداران Ubisoft، قبول دارند که اکثر بازی‌های این شرکت، همواره دارای ایرادات فنی و حفره‌های امنیتی بوده است. البته که این مورد در بازی Assassin’s Creed Odyssey به کم‌ترین حد خود رسیده بود و شاهد باگ‌ها و ایرادات فنی کم‌تری در این بازی بودیم. اما این دلیل نمی‌شود که اتفاق مثبت مشابهی در بازی Assassin’s Creed Valhalla بیافتد. حال، با توجه به این که والهالا بزرگ‌ترین نسخه‌ی اساسینز کرید از لحاظ وسعت است و از انتشار بازی قبلی یوبیسافت مونترئال هم تنها دو سال و نیم می‌گذرد، زمان کمی برای روند توسعه‌ی بازی Assassin’s Creed Valhalla نسبت به نسخه‌های پیشین فرقه‌ی قاتل‌ها وجود داشته است.

بنابراین، در حال حاضر کاری به جز امیدوار بودن، از دست ما طرفداران بر نمی‌آید و باید صبر کنیم و ببینیم که ماحصل این اثر موردانتظار، چگونه از آب در می‌آید. اما در طرفی دیگر، هنگامی که حاشیه‌های زیادی را حول این بازی مشاهده می‌کنیم، باعث دلسرد شدن می‌شود. چند وقت پیش، اشرف اسماعیل، کارگردان اصلی بازی بازی Assassin’s Creed Valhalla، به خاطر حاشیه‌های اخلاقی از پروژه کنار گذاشته شد. هم چنین، در چند روز اخیر هم شایعه‌های مبنی بر اختلافات دیگری در استودیو Ubisoft Montreal به گوش می‌رسد. در واقع، ممکن که این حواشی و رسوایی‌های اخلاقی، ضربه‌ی محکمی بر بدنه‌ی بازی Assassin’s Creed Valhalla وارد کند و باعث شود که آن به یک پروژه‌ی شکست خورده تبدیل شود.

بهبود جلوه‌های بصری

هیچگونه شکی بر زیبایی‌های بصری مجموعه بازی‌های Assassin’s Creed وجود ندارد و هر کدام از آن‌ها در حد ممکن، تلاش به زیبا و چشم نوازتر بودن کرده‌اند. حتی در روز‌هایی که اساسینز‌های کلاسیک هم در حال کشیدن نفس‌های آخر بودند، هم چنان زیبایی بصری خود را حفظ می‌کردند. برای مثال، با این که بازی Assassin’s Creed Unity یکی از بدترین بازی‌های مجموعه حساب می‌شد، یک فرانسه‌ی زیبا و زنده را برای مخاطبان تدارک دیده بود که نمی‌شود زیبایی‌های بصری و جلوه‌های میدانی آن ار انکار کرد. یا در مثالی دیگر، بازی Assassin’s Creed Origins مصر و بیایان‌های سوزان آن را، به ظرافت هر چه تمام تر به تصویر کشیده بود. این زیبایی به حدی نمایان بود که می‌توانست یک گیمر را تا ساعت‌ها پای یک منظره، خیره کند.
این روند در هیچ کدام از نسخه‌های سری قطع نشده و حتی در بازی assassin’s Creed Odyssey به اوج خود رسیده بود. روند تکاملی قدر سخت افزاری در کنار رشد طراحان و هنرمندان یوبیسافت، هر سال به زیباتر شدن این مجموعه منجر شده است و به احتمال خیلی زیاد شاهد افزایش این امر در بازی Assassin’s Creed Valhalla خواهیم بود. حال فرض کنید که این روند (رشد تصاعدی جلوه‌های بصری) با یک انگلستان و ایسلند زیبا عجین شود. در این صورت، ما نه تنها شاهد یکی از زیبا‌ترین بازی‌های مجموعه را خواهیم بود، بلکه می‌توانیم انتظار یکی از زیباترین بازی‌های نسل را داشته باشیم و از دیدن تنها مناظر آن، لذت ببریم.

بر هیچکس پوشیده نیست که دو منطقه‌ی ذکر شده، شامل مناظر طبیعی زیبای بسیاری هستند. از دریاچه‌های یخ زده‌ی ‌شبنم دار گرفته تا درختان سبزی که در کنار برف‌های انبوه، خود نمایی می‌کنند. همه و همه‌ی این موارد می‌تواند در مقادیر زیادی به بازی در امر جلوه‌های میدانی، کمک کنند. به عبارتی دیگر، می‌توانیم با توجه به نمایش‌های بازی و آن شناختی که از مسائل پیرامون این بازی داریم، با اطمینان بگوییم که حداقل با یک بازی چشم نواز و دلربا، روبرو هستیم.

بازی Assassin's Creed Valhalla

توجه بیش‌تر به ماموریت و داستان‌های فرعی

ماموریت و داستان‌های فرعی و جدا از داستان اصلی، موردی بوده که همواره به عنوان یکی از مشکلات این مجموعه‌، به حساب می‌آید. البته نباید از حق گذشت و اشاره به تلاش یوبیسافت در بهبود این زمینه نداشت. ماموریت‌های فرعی، در بازی Assassin’s Creed Origins آن طور که باید شایسته‌ی تقدیر نبود. اما در بازی بعدی مجموعه، یعنی بازی Assassin’s Creed Odyssey شاهد بهبود چشم گیری در زمینه‌ی ماموریت‌های فرعی بودیم. هر کدام از این ماموریت‌ها، داستان و روح خاص خود را داشتند و به هیچ وجه حس تکراری بودن را به شما نمی‌دادند. شاید در برخی مواقع، روند گیم پلی در این ماموریت‌ها به تکرار می‌افتاد اما یوبیسافت با استفاده از یک پیش زمینه‌ی داستانی مناسب، ماموریت‌های فرعی را تا حدی استانداری جذاب می‌کرد.

اما آن انتظاری که از والهالا داریم، بیش از این‌ها است و تیم سازنده باید نهایت تلاش خود را انجام دهد تا بتواند Side Questها را از تکرار دور کند. البته می‌توانیم با در نظر گرفتن این موضوع که والهالا بیش از هر نسخه‌ی دیگری یک نقش آفرینی است، نفس راحتی بکشیم؛ چرا که در این حالت سازنده بهانه‌های بسیاری را برای روایت یک داستان فرعی به دست می‌آورد. به عبارتی دیگر، همه‌ی موراد برای بازی Assassin’s Creed Valhalla فراهم است تا به یک بازی تحسین شده و به یادماندنی تبدیل شود.

عمیق‌تر شدن عناصر نقش آفرینی یا RPG

بازی Assassin’s Creed Valhalla قرار است با نام یک بازی نقش آفرینی منتشر شود و سازندگان نیز مانور زیادی بر این موضوع، طی نمایش‌های مختلف داشته‌اند. عناصر نقش آفرینی، به یکی از ستون‌های هویتی مجموعه بازی‌های Assassin’s Creed تبدیل شده و به روند رو به جلوی آن، کمک شایانی کرده است. با توجه به گفته‌ی سازندگان، انتخاب دیالوگ‌ها و انتخاب‌های شما در طی روند بازی، بیش‌تر از هر نسخه‌ی دیگری در مجموعه بر روی دنیا تاثیر می‌گذارد و شما باید شخصیت ایور را با استفاده از تصمیم‌های که پیش و روی شما هستند، تعریف کنید. برای مثال، اگر بازی Red Dead Redemption را تجربه کرده‌اید، به احتمال زیاد با مکانیک میزان «شرافت» یا Honor آن آشنایی لازم را دارید. اگر در طول بازی کارهای غیرقانونی انجام دهید و به عنوان یک خلافکار شناخته شوید، مردم و دنیای این بازی با شما برخورد خوبی نخواهند داشت و همواره سعی خود را می‌کنند تا به شما بی‌احترامی کنند. اما در دستی دیگر اگر کار‌های درست انجام دهید و با مردم خوب رفتار کنید، می‌توانید تاثر آن را بر روی دنیا و رفتار مردم مشاهده کنید. اگر شما میزان شرافت خود را بالاتر ببرید، می‌توانید محصولات مختلف را با تخفیف و قیمت کم‌تری خریداری کنید یا در طول قدم زدن در شهر‌ها از احتارم مردم برخوردار شوید.

انتظار می‌رود که بازی Assassin’s Creed Valhalla از مکانیک مشابهی استفاده کند و تاثیر تصمیم‌های گرفته شده در بازی را، به شما نشان دهد. البته والهالا پتانسیل زیادی برای این کار دارد، چرا که شما در بازی نقش رهبر و رئیس یک قبیله را در دست می‌گیرید و در صورت درست رفتار کردن با آن‌ها، شاهد رفتار خوب و آرامش دهنده‌ی مردم خود خواهید شد.

البته که عناصر نقش آفرینی بازی Assassin’s Creed Valhalla به همین موارد جزئی ختم نمی‌شود و با توجه به ظواهر، با یک بازی RPG با عناصر عمیقی روبرو هستیم. برای مثال، در تک تک نسخه‌های Assassin’s Creed هنگامی که کمی از میزان سلامتی خود را از دست می‌دادید، کافی بود چند لحظه‌ای ضربه‌ای دریافت نکنید تا خود به خود بهبود یابید. اما در بازی Assassin’s Creed Valhalla خبری از مانیک مشابهی با بازی‌های قدیمی نخواهید بود و باید از آیتم‌های بهبود سلامتی استفاده کنید تا بتوانید به مبارزه ادامه دهید.

بازی Assassin's Creed Valhalla

افزایش تنوع گیم پلی

سیستم مبارزه‌ی ادیسه در نوع خود جذاب بود و می‌توانست تا ساعت‌ها مخاطب را سرگرم نگه دارد و او را راضی کند. اما موردی که در این میان می‌توان بدان اشاره کرد، این است که هیچ اثری در دنیا به بلوغ و تکامل صد در صدی نخواهد رسید، اما آن بازی می‌تواند تلاش کند که با توجه به نقاط قوتش، قوی‌تر شود و پیشرفت کند. بازی Assassin’s Creed Valhalla پس از چندین سال قرار است سپر یا همان Shield را به مجموعه‌ی اساسینز کرید بازگرداند. در واقع، ایور می‌تواند با استفاده از سپر نه تنها از خود دفاع کند، بلکه می‌تواند با استفاده از آن Comboهای متنوعی اجرا کند. وجود سپر‌های مختلف و ترکیب آن‌ها با تبر و شمشیر‌های ریز و درشت، می‌تواند تنوع قابل توجهی را به بازی اضافه کند. هم چنین می‌دانیم Special Attackهایی که در ادیسه یا ادیسی شاهد آن بودیم، در والهالا بیش‌تر شده‌اند. همین «حمله‌های مخصوص» می‌تواند با ترکیب شدن دفاع و حمله، خود را بیش از پیش نشان دهد.

علاوه بر این موارد، نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد، به دست گرفتن کنترل یک وایکینگ است. در طول مجموعه، هیچ گاه مبارزی قوی‌تر از ایور وجود نداشته است، یا حداقل تاریخ این گونه می‌گوید. با توجه به اسناد و مدارک تمامی وایکینگ‌ها در مقیاس فردی حاوی مهارت‌های بسیاری در مبارزه بوده‌اند و می‌توانستند که در نبرد‌های تک به تک با یک بیگانه، به برتری برسند. بنابراین، ایور از قدرت‌های فیزیکی بسیاری برخوردار است که افرادی مانند اتزیو (Ezio) یا بایک (Bayek)، فاقد آن بودند.

هم چنین باید بدانید، با توجه به مکانیک‌های اضافه شده و صحبت‌های سازندگان، بازی assassin’s Creed Valhalla کم‌تر از هر نسخه‌ای در مجموعه شامل ماموریت‌های مخفی کاری است و شما در اکثر فرآیند بازی، در حال مبارزه با تیر خود هستید. اما این بدان معنی نیست که بازیکن نمی‌تواند از مخفی کاری استفاده کند و در این مورد مختار است؛ اما بازی مانند نسخه‌های پیشین تمرکزی بر روی مخفی کاری یا Stealth ندارد و همواره شما را تشویق می‌کند که گلوی دشمن خود را در یک نبرد رو در رو، پاره کنید.

آیا بازی Assassin’s Creed Valhalla به اثر موفقی تبدیل خواهد شد؟

اگر موارد ذکر شده را با دقت مطالعه کرده‌اید، متوجه نظر مثبت تیم تیلنو به این بازی شده‌اید. درست است که انتظار می‌رود چندین مورد از مشکلات فنی را در بازی مشاهده کنیم، اما این اثر پتانسیل‌های بسیاری دارد که نمی‌توان از آن‌ها چشم پوشی کرد. ولی در حال حاضر، مواردی که به مطالعه‌ی آن‌ها پرداختید، در حد حدس و گمان بود. در واقع، باید صبر کنیم و ببینیم که والهالا در ادامه‌ی روند صعودی اساسینز کرید قرار می‌گیرپد یا قرار است به یک نقطه‌ی ضعف در سری تبدیل شود.

اگر قصد دارید پیش از انتشار بازی Assassin’s Creed Valhalla به تجربه‌ی نسخه‌های قدیمی‌تر مجموعه بپردازید، می‌توانید به صفحه‌ی خرید بازی Assassin’s Creed Black Flag که یکی از دوست داشتنی‌ترین نسخه‌های اساسینز کرید است، مراجعه نمایید.

هم چنین اگر قصد دارید با کلیت فرقه‌ی قاتل‌ها آشنا شوید، می‌توانید به مطالعه‌ی سیر تکاملی مجموعه‌ی اساسینز کرید(قسمت اول) و سیر تکاملی مجموعه‌ی اساسینز کرید (قسمت دوم) بپردازید.

نظر شما کاربران تیلنو درباره‌ی این بازی چیست؟ آیا والهالا موفق به ارائه‌ی یک تجربه‌ی با ارزش می‌شود، آیا می‌تواند که انتظارات را برآورده کند؟ نظررات خود را با تیم تیلنو در میان بگذارید.

بازگشت به لیست

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *